डाइ

‘डाइ’ (कविता)

डाइ ! मै आब कोन्टिम बाटु
कोन्टिमसे टुहिन सम्झटु
यिहां एकान्तबास लागल बा
महामारी कोरोनाके डर त्रासले
विश्व भयभित बा
तहस नहस हुइल बा
दिनम, घन्टम, मिनेटम
मनै ज्यान अकालम गुमैटी बाट
थांहा नै हो, मै फे कब मुठु
हो डाइ ! यी महमारी रोग
भुत प्रेत ओ बिनासकारी प्रकोप
नै सिर्जसेक्ना रहट त आज
ओ मनैनके जीवन जिवन्त रहत त
टु फे आज हमारसङ रने रलहो
हम्रे टुहार मैयाँ पैटी रने रलही
हम्रे टुहार साठ् पैटी रने रलही
अपसोच ! भगन्वा टुहिन हमनसे
सड्डसड्डके लाग छुटाके लैगिल
थाहा नै हो, टु कहाँ बाटो आज्
टु जहाँ बाटो खुशी रहो, सुखी रहो
हम्रे टुहार सप्ना टुट नै डेलहुइटी
डाडुभैया डिडीबाबु मिल्के लग्ल बाटी
निरन्तर निरन्तर लग्ल बाटी ।

जुन डिन डाइ टु यी धर्ती छोर्लो
उ दिनके अम्हि फे याद बा महि
उ धैह्रान नानिक् कलक्
उ बुक्रान बुडिक् कलक्
उ बर्कान बडाइक् कलक्
उ भग्रान काकिक् कलक्
उ हर्दोरान भौजिक् कलक्
असिन स्वाज, असिन मजा मनै
असिन चुम्मर मनै यी गाउँम नै पाजैही
हो डाइ ! टु जाट्टिके स्वाज रलहो
टु जाट्टिके मजा रलहो
टु जाट्टिके चुम्मर रलहो
घरम आइल कौनो पौन्हन
कौनो जोगि, कौनो भिख मङ्गोन
कबु भुख पियास नै पठैलो
न कौनो गाउँ गौंल्यन्
ठोली बोली लगैलो
न कबु केहिसे झग्रा झाटी कर्लो
डाइ ! टु डाइ हुइटो
टु डाइ अस डाइ पैना
यी धर्तिम बहुट कर्रा बा
जुन टुअस् डाइ पैनु मै ।

डाइ ! महि माफ करहो
जसिके और मनै
आपन डाइक् फोटु
आ-आपन फेसबुकके वालम
आ-आपन ट्वीटरके वालम
आ-आपन इस्ट्राग्रामके वालम
एकघची टास्के रङ्गिन बनाके
आपन डाइप्रति बनावटी झुट्ठा मैयाँ डेखाइट
ओस्टहेके मै फे आपन
फेसबुक, ट्वीटर, इस्ट्राग्रामके वाल
टुहार फोटुले रङ्गिन बनाके टु प्रति
बनावटी मैयाँ डेखाए नै स्याकठु
कारकी, मै बोल्ना हरेक बोलिम टु बाटो
मै सुन्ना हरेक सुनाइम टु बाटो
मै हेर्ना हरेक हेराइम टु बाटो
म्वा शरिरके हरेक नसानसाके रगतम टु बाटो
मनम बाटो, मुटुम बाटो
यी शरिर टुहार सिर्जाइल हो
यी शरीर तुहार बनाइल हो ।

अग्रासन खबर

प्रतिक्रिया दिनुहोस्

भर्खरै प्रकासित